Ultra Low Frequency-testunit voor de test van hoogspanning op de kabel

VLF-kabeltesten   (zeer lage frequentie) is een techniek voor het testen van midden- en hoogspanningskabels (MV- en HV-kabels). VLF-systemen zijn voordelig omdat ze klein en licht kunnen worden gemaakt, waardoor ze nuttig zijn - vooral voor veldtesten waar transport en ruimte problemen kunnen zijn. Omdat de inherente capaciteit van een voedingskabel moet worden opgeladen wanneer deze onder spanning staat, zijn de spanningsbronnen van de systeemfrequentie veel groter, zwaarder en duurder dan hun alternatieven met een lagere frequentie. Traditioneel werd DC   hipot   -testen gebruikt voor het testen van kabels in het veld, maar het is aangetoond dat DC-testen niet effectief zijn voor het weerstandstest van moderne kabels met polymeergebaseerde isolatie (XLPE, EPR). DC-tests hebben ook aangetoond dat de resterende levensduur van kabels met verouderde polymeerisolatie wordt verkort.

VLF-testen van kabels wordt ondersteund in IEC 60502 (tot 35 kV) en in IEEE 400.2 (tot 69 kV). Naarmate VLF-apparatuur met een hoger voltage wordt ontwikkeld, kunnen standaarden worden aangepast om het spanningsniveau voor toepassing te verhogen.

De VLF-test kan op een aantal manieren worden gebruikt:

• Breng VLF op kabels aan in een eenvoudige weerstandbenadering om potentiële storingen ( storingen ) in de kabelisolatie     te detecteren tijdens een geplande storing. De geteste kabel moet een   AC-spanning   gedurende een gespecificeerde testtijd zonder   flashover kunnen weerstaan. Deze methode levert een „geslaagd/mislukt”-verklaring op. VLF-kabeltests maken gebruik van verschillende golfvormen, doorgaans sinus en vierkant. Wees voorzichtig bij het beschrijven van de te gebruiken spanning. RMS en piekspanningen hebben verschillende relaties met elkaar, afhankelijk van de golfvorm en IEEE 400.2 gebruikt het piekspanningsniveau om de golfvormen te vergelijken. De gebruikte frequentiebereiken liggen binnen het bereik van 0.01 Hz tot 0.1 Hz, waar de frequentiekeuze afhankelijk is van de belasting die door de kabel wordt gepresenteerd. De testspanningsniveaus worden berekend met behulp van een veelvoud van de nominale fase-fasespanning van de kabel of via tabellen in IEEE 400.2; doorgaans liggen ze in het bereik van 1.5 U0 tot 3 U0. De testtijd van de VLF-kabel varieert van 15 tot 60 minuten. IEEE 400.2 stelt een aantal aanbevolen testspanningen en -tijden vast. Uit het daaropvolgende werk van de CDFI blijkt dat er geen significante verandering is in de effectiviteit van een VLF-test die wordt uitgevoerd over het frequentiebereik van 0.1 tot 0.01 Hz wanneer de spanningen en tijden van de IEEE 400.2 worden gebruikt.
• Breng VLF aan op kabels met een bewaakte weerstandstest waarbij een diagnostische meting wordt uitgevoerd vóór en tijdens de weerstandstest. Door een diagnose te bewaken kan er nog wat extra beslissingen worden genomen voordat de eindtestspanning wordt bereikt. Sommige kabels zijn geen goede kandidaten voor weerstandstests en een diagnostische indicatie verkregen bij een lagere spanning kan de noodzaak om weerstandstests uit te voeren teniet doen. Tijdens de testmeting van een diagnostische parameter kan worden gebruikt om de testtijden te optimaliseren. De testtijden kunnen worden verkort voor kabels met goede diagnostische indicaties of verlengd voor kabels die tijdens de test slechtere diagnostische metingen vertonen.
• Pas VLF toe om isolatieverliezen     te meten (d.w.z. de isolatiefactor of Tan-delta). In dit geval stelt de   IEEE   400.2 de beoordelingscriteria vast. De test wordt gewoonlijk uitgevoerd over een reeks testspanningen van 0.5 Uo tot 2 Uo, afhankelijk van de norm/richtlijn die wordt gevolgd.
• Pas VLF toe om gedeeltelijke   ontlading te detecteren en te meten . In dit geval schetst de   IEEE   400.3 een procedure voor beoordeling en biedt IEC 60270 de achtergrond voor het testen van gedeeltelijke ontlading van hoogspanningsapparatuur. De test wordt gewoonlijk uitgevoerd over een reeks testspanningen om de verschillende defecten en hun aanmaak- en uitloopspanningen te identificeren.